DE GESCHIEDENIS VAN DE MINIATUUR BULL TERRIER
Hoe de Miniatuur Bull Terriër precies is ontstaan, is bijna niet te
achterhalen.
De Engelsman James Hinks trachtte door kruisingen van verschillende
Bulldoggen en Terriërs en misschien nog andere rassen, zijn kleine
hond te creëren. Hij was een talentvolle fokker, maar hechtte weinig
waarde aan het voeren van stamboeken. Daarbij werden tot 1875
veelvuldig honden met de namen geregistreerd, wat het een en ander
nog onduidelijker maakt!
Vast staat, dat in de eerste dagen van de Bull Terriër veel
miniaturen voorkwamen.
In de eerste rasstandaard voor de Bull Terriër werd het gewicht van
het ras gesteld op ruim 4 tot 28 kilo.
Honden met een sterk uiteenlopend gewicht, werden gewoon met elkaar
gekruist.
Er zijn meldingen, dat op een show in 1869 maar liefst 32 Bull
Terriërs onder de 7 kilo ingeschreven stonden, en 19 honden boven
dat gewicht. Er waren zelfs Bull Terriërs van nog geen 2 kilo, de
Toy Terriërs.
In feite was er dus een Toy, een Miniatuur en een Standaard
variëteit.
De miniaturen werden ingezet bij het Engelse volksvermaak in de
zogenaamde "pit", waar forse aantallen ratten het leven lieten. Een
bekende Miniatuur Bull Terriër uit die tijd was de beruchte
rattenvanger "Shaw's Sacko", die ware recordaantallen ratten doodde
in de pit.
Destijds waren de Miniatuur Bull Terriërs dus veel populairder dan
de Standaard Bull Terriërs.
Het ras raakte in de vergetelheid.
Pas in 1938 stichten enkele vrienden van het ras, onder wie Sir
Richard H.Glyn, een nieuwe club in London voor de Miniatuur Bull
terriër. De standaard van de Bull Terriër werd in het geheel
overgenomen, op twee punten na; de hoogte mocht maximaal 35,56 cm
zijn en het gewicht maximaal 7 kilo.
Hierbij moest de hond de indruk wekken dat hij de maximale
substantie bezit, passend bij zijn grootte, en in alle opzichten
harmonieus is.
Helaas de Tweede Wereldoorlog onderbrak al snel de vooruitgang van
het ras. Na de oorlog werd in Engeland opnieuw een poging ondernomen
om, met behulp van klein uitgevallen Bull Terriërs het ras weer op
te zetten.
Het grote succes bleef echter nog lang uit. Pas in 1970 lukte het
door een aantal doelgerichte kruisingen (Standaard Bull Terriër x
Miniatuur en omgekeerd) de kwaliteit van de Bull Terriër te
benaderen.
In 1978 werd de gewichtslimiet ingetrokken, wat ook een positieve
invloed had.
De Miniatuur mocht nu een stevige Bull zijn, in pocket formaat.
Desalniettemin bleef, en blijft er voor fokkers van dit kleine ras
nog veel te doen, voordat een eenheid in type en kwaliteit bereikt
kan worden.
Deze informatie is afkomstig van de
Miniatuur Bull Terriër Vriendenkring.
|